leonard cohen ve janis joplin in asansörde karşılaşıp yatakta biten bir hikayesini anlatan cohen şarkısı.
cohen şöyle diyor:
“Janis beni değil Kris Kristofferson’ı arıyordu; ben de Janis’i değil Brigitte Bardot’yu arıyordum”
chelsea hotel dönemin serserilerini ağırlıyordu... bukowski, hendrix, patti smith, andy warhol...
daha sonra ise cohen bu şarkı için "i am the man" belgeselinde; " belki de o geceyi bu kadar çıplaklığıyla anlatmasaydım" diyor.
şarkının sözleri ise:
“Tatlı tatlı konuşurdun, yüreklice/Ağzına alırken dağınık yatakta/Limuzinin beklerdi sokakta;
işte sebepler bunlar, New York böyleydi işte/Para ve şehvet peşinde koşardık durmadan/Adına da aşk derdik bunun, biz şarkı işçileri/Belki hâlâ da öyledir, varsa bizden geriye kalan;
Sonra çekip gittin işte bebeğim/Sırtını kalabalığa döndün ve çekip gittin/Gittin “Sana ihtiyacım var,” dediğini hiç işitmedim/Hiç “Sana ihtiyacım yok,” da demedin;
