ne olacaksa olsun lağğn! mantığıyla başlar ve gider fakat esasında gram mantık barındırmaz. güzel şeydir yaşarken ama bitince mal gibi kalakalırsınız.
bir de uzak mesafe ilişkisinin daha ilk ayında buluşmayı geç, isimli altın kolye gibi hediyeler alanlar var.
uzak yakın fark yapmaz, defalarca uzun ilişkim oldu, hepsi de hüsranla bitti.
mahalleden çocukluğumdan beridir tanıdığım bir arkadaş var. pek ilişki tecrübesi olmadı hatta gerçek anlamda hiç olmadı desek daha doğru. sokağa çıkma yasağı döneminde bir kızla tanıştı. kız düzcede bu ankarada. yasaklar kalkar kalkmaz her hafta sonu yanına gitti, halen de devam ediyor bu. geçenlerde de altın kolye almayı düşünüyordu. aldı da muhtemelen. tanışalı 2 ay oldu, şimdiden evlilik hayalleri kurmaya başladı bu enayi kardeşimiz.
uzak mesafe ilişkilerimi örnek vererek çok da ciddiye almaması gerektiğini, nasılsa uzakta olduklarından bu sıkılmasa bile kızın sıkılıp bırakabileceğini söylüyorum ama nafile. gidip geliyor her hafta. yaptığı masraf işin haddini aştı.
yahu burnumuzun dibindeki insanla bile bir gün mutlaka bitiyor. bir insan 20 farklı ilişkinin sonunda ve her 100 ilişkinin 1i evliliğe ancak ulaşıyorken, uzak mesafe ilişkisinin mutlu sona bağlanması imkansıza yakın bir şey.
yakında bu arkadaş da aynı sonu yaşayacak, ayıp olmasın üzülmesin diye şimdilerde söylemediklerimi o zaman söyleyeceğim. şimdi ne söylesem nafile zaten. bazıları zor yoldan öğrenmeli demek ki.
ha uzaktan tanışıp mutlu sonu bulmak mümkündür elbette. fakat 500 kişiden 3-5 kişi ancak becerebilir bunu.
