malum son programından sonra bende bazı şeyler ters tepti. gittim hüzünlendim kasetlerime baktım. koydum radical noise'u. uyan ile çığlık ile headbang yaptım. sonra bazen ile hüzünlendim. sonra hazır hüzünlenmişken bi asafated çakayım dedim. bi' yandan tanju can'ın tout va bien deki efsane albüm teşekkürü sözlerini okuyup yarılırken öteki yandan da albümü adını veren parçayla içimi ısıttım.
lan madem bi' gaza geldik bunların üstüne bir de antisilence dan New World Order Sucks albümü patlatayım dedim. harbiden patlattım çoştum. böyle bir yorgunluk çöktü üstüme. tatlı niyetine önce sibel alaş'ın efsane şarkısı adam'ı dinledim. sonra da içimden "mor ve ötesi aslında eskiden süperötesi bir gruptu" geyikleri yaptım. hemen atıldım kasete ve koydum 1999 da çıkarttıkları Birak Zaman Aksin albümünü. 23 ile gözümden iki damla yaş geldi.
baktım olacak gibi değil kapatayım bu müzik faslını dedim. film izlemeliydim artık.
gittim leon'u izledim. yapılır mı hiç bu!.. saati 9 ettim. baktım iyice ruhumu teslim edeceğim. sonra zıbardım.
