Birkaç ay önce yapmak zorunda kaldığım eylem. Zorunda kalınmaz ise gerçekten seven insanın yapacağı iş değildir. insan çok zorlanıyor bırakıp giderken. Hele hele karşı tarafta bir hiç iseniz daha da bir koyar ama kuyruğu dik tutma mevzusu hakimdir tabi. ilk zamanlar saatleri sayarsın sonra aylar geçer, bak dersin kendi kendine evet onsuz da oluyor. Olmaz aslında kandırırsın kendini ama dönüşü de yoktur geriye. Üzülürsün, ağlarsın uzun süre ama zamanla azalır çoğu şey. Bu azalma karşısında sevineyim mi üzüleyim mi bilemezsin. Entryi sonlandırırken Murathan Mungan'dan bir alıntıyı bırakayım şuraya “Bir noktadan sonra insanlar barışamaz, ayrılamaz, dönemezler.”
