40'li yaşlarda bir abi ve abla görmüştüm. Elele tutuşup giderken tartışıyorlardı. adam karısına "bir şeyi illa on kere mi söylemem lazım, olmaz dediysem olmaz" dedi. sonra önlerine araba çıktı. malum istanbul kaldırımları. bunlar ayrılmak zorunda kaldılar. ben de arkalarından yürüyorum. neyse ayrıldılar ve arabayı geçtiklerinde tekrar elele tutuştular. işte dedim evlilik bu.
bu olayi asla unutmam. şimdiki kızlar gibi tartışırken hareket halindeki araçtan bile atlamaya çalışmadılar. gidilen mekan terk edilmedi. kadın kocasına kızıp önden hızlı hızlı çekip gitmedi. işte dedim keşke her tartışma o abi ve abla gibi böyle elele kolkola olsa. unutamıyorum o güzel çifti. unutamıyorum asla.
