1340.
-
hayali sevgiliye...
şiire uyandım bu gece ansızın
tuttum kanadından sabahı
bilmediğim bir yerimde sızım
yok saydım ve sildim ahı
yazdım yazdım yazdım
yazdıklarımla doldum, boşaldım
bir kuytu köşe bulup sızdım
uyanık gözlerimi düşlere saldım
uyan hayali sevgilim
uyan olmayan gerçeğim
dayan omzuma benim
uyan sanadır bu şiirim
al beni sevgili, inip göklerden
zehir zıkkım ağzım, dopdolu duman
götür beni alıp bu yerlerden
perde perde sis gözlerim, dumandan yaman
ne güzel olur senle sevgili
ne güzel olur, bulut bulut gezmesi
sana geldim bak, kalbim hevesli
kucagımda cennetten bir ışık hüzmesi
gelen saipsiz.
