1338.
-
Serseri
Gecedir benim ana kucağım
Üşütür sabahları tenimi soğuk
Yalnız sokaklar baba ocağım
Yetmez koca şehir, ağaçta kovuk
Denize nazır sokaklar
En geniş evdir, çatısı encam
içinde huzur konaklar
Kanımda kandır, canımda can
Uzanır güneşin müşfik ışığı
Öper beni her sabah alnımdan
Yermez yüzümdeki kırışığı
Çeker kaldırır beni kolumdan
Kediler, köpekler, şiirlerim ve ben
Düşeriz umutla bir günün peşine
Yine bir ekmek bulamadık madem
Yatarız sahilde, bir simitin düşüne
Serseriyim ben, ama değilim aceze
içmeden olurum, gerekmez elimde şişe
Şiirler yazarım, konuşmam geveze
Satmam tek kelime, sadakaya, bahşişe
serseri saipsiz.
( 13 Aralık 2008 istanbul 05:55 )
