yunanistan'da avrupa birliği'nin uzunca bir süredir uygulamış olduğu ve kitleleri yoksulluğa, güvensizliğe ve geleceksizliğe iten politikalar bir kaç senedir emekçileri sokaklara çıkartmaya başlamış ve yunanistan halkı olup biten karşısında düşünmeye başlamıştır.
yıllarca liberaller ile sosyal demokratlar arasında süregelen orta oyunana karşı öfke duymayan başlayan ve ülkenin yarısını oluşturan 5 milyonluk işgücü düzenin yılladır getirdiklerine karşı öfkelerini biriktirmeye çoktan başlamışlardır. bu son olay ise barut fıçısını ateşleyen bir olay olmuştur. ancak burada kitleleri temsil etme yeteneği bulunmayan grupların siyasi içerikten uzak, daha ne istediğini bile bilmeyen hareketlerine hafif temkinli bakmakta fayda var. aksi taktirde emekçileri iktidara yöneltmeyen, kitlelerin dinamizmini boşuna kullanan her hareket tarih önünde bir kez daha yargıalanacaktır.
yunanistan komünist partisi(kke) milletvekili ve yunanistan komünist gençliği (kne) merkez komite büro üyesi giannis gkiokas aslen kapitalizme ve onun krizine karşı biriken öfkenin patlaması olarak yorumlanması gerektiği düşünüyor bu çıkışın. süregelen kitle hareketinin ileri atılımı içinde emekçi halkın sosyalizme doğru yüzünü dönmesinin önemli olduğunu belirtiyor.
buradan şu sonuç çıkartılmalıdır: kitle hareketinin boşa çıkartılmaması ve biriken öfkenin bir yansıması olarak mücadelenin ön plana çıkarılması için hedef iktidar, söylemler politik olmalıdır. işin aslı budur, yoksa yüzümüzü geleceğe çevirmek yerine yenilgiler hanesine bir çentik daha atarız.
