Bu iktidarın gücünü, insanların hayatını yönlendirebilmesinden aldığını gösteren karardır.
Gezi direnişi sırasında fark ettiğim gerçek, mücadele alanının gündem belirleme gücünü ele geçirmek üzerine olduğuydu. Düşünsenize, tüm takip kameraları, merkez medya kapalı, penguen belgeseli bile yayınlayıp olan biteni yayınlamıyor. Çıkıp başka konuları başbakan konuşmak istiyor. Ama herkes gezi parkında ne oldu onu merak ediyor. Ne zaman insanlar başbakan ne diyecek diye o tarafa dönmeye başladı, olayların seyri o zaman döndü. Telekinezi ile kendisine suikast düzenlenmesinden g.tünün kılı olmaya ne garip mevzular geçti. Ta ki o gündem belirleme kartı iktidarın eline geçene kadar.
Yakın zamanda ekonomi gündeme gelmesin diye saptırılan yerleri düşünün. Şu anda ekonomi deseler bela, seçim deseler bela, zaten bir çok konu ayyuka çıkmış halde. Ama ne zaman ki çalışanlar mesai saatleri dışında sürede gözünü açmaz hale gelsin. O zaman rahat. Kışın rahat, gece karanlığında evden çıkıp eve gelen insanda başka konuya dikkat kesilecek mecal kalmıyor. Ama yazın mesela o iş daha zor. Günün sonunda olağan yaşantıya dönmek ya da dönmemek kararını almaktan bile mühim başka bir şeyler var ki, buradaki ayar bozulup insanların dikkatini dağıtmak en büyük kıymet haline geliyor. Hayatın nasıl gittiği değil, iktidarın ne kadarına hâkim olduğu esas sorun.
Ben herşeyden çok politik doğrucu tiplere, mevcudu koruma peşine fazla düşenlere ve sözde liberal mandacılara lanet ediyorum. Bu muydu, bu mudur, bu kadar mıyız?
Zorunlu edit: iptal edilmiştir. Teorim kendini doğruladı gibi, birkaç kişi Erdoğan'a kötü laflar diyecek, onları gösterip bunlaaar yapılacak, onu bunu yapamadık bunların yüzünden diyecekler veee.. sahi ele geçirmedik makam, yetki de kalmadı. Neden hala bu oyunu oynuyoruz? "Güçlü lider halkını ortak paydada birleştirdi, sorunları birlikte aştılar" oyununu ne zaman oynayacağız??
