Güzel bir pazar sabahıydı. Sigaramı geleceğe doğru üflerken düşünüyordum gene. Aklım anne ve babamdaydı.
Keşke yıllar öncesine gidebilseydim de onlara o adam yanlış adam, o kadın yanlış kadın diyebilseydim.
ikisi de birbirlerini mutsuz etmekten başka bir şey yapmıyor, yıllarca kavga ettiler hala devam ediyorlar üstelik bu aptal kavgalara devam ederken umarsızca yıprattıkları ve değiştirdikleri 'ben'i bir kere bile fark edemediler.
Aslında bütün hayatımı onlara armağan ediyorum. Şizofren damgası yememi, kah ağlamalarımı, kah gülmelerimi ve bütün psikolojik problemlerimi.
Bana olumsuzluklar dışında bir şey katmadılar. Belki büyüttüler belki yedirip içirdiler fakat her gün farklı bahaneler ile kendi hayatlarına sıçtıkları gibi benimkini de mahvettiler. Tanrı şahidim olsun onları asla affetmem. Kaçış isteklerim, bitmeyen arayışlarım hepsi o bitmek bilmeyen kavgalar yüzünden.
Daha altı yaşında çocukken kahvaltıda ağzımdan ballar damlıyordu ağlıyor, bağırıyordum artık yeter kavga etmeyin diye!
Kavgalarında hakem oldum hep. Oysa hangisinin haklı olduğunun önemi yoktu. ikisi de katildi. Körpe bir zihne tecavüzden ötürü asırlarca yanacaklardı.
Görüyor musunuz yaşıma rağmen parmaklarımın arasında tuttuğum sigarayı?
Bütün olumsuzluklarımı size yüklemem etik değil de sizin var olmasına neden olduğunuz bir canlıyı öldürmeniz mi etik ?
ilerde bir gün çocuklarınız olursa onların önünde eşinizle kavga etmeyeceğinize söz verememek çok acı bir şey. içime işledikleri şiddet duygusu, tatminsizlik, huzursuzluk apayrı bir his.
Onlar birbirleriyle kavga ederken ben de kendimle kavga ediyordum ve onların aksine benliğimle girdiğim bu çatışmayı belki bir kavgaya daha sebep olur diye onlara hiç yansıtmamaya çalışırdım.
Artık eskisi kadar umrumda değiller çünkü kavgaya başladıkları vakit başımı alıp uzaklaşabiliyorum gürültülerinden fakat ben daha çocukken yıprattıkları psikolojimden uzaklaşamıyorum.
Güzel bir pazar sabahı sigaramı bile mahvetmişlerdi. Gene aklımdalardı ve acı olan benden önce öldükleri takdirde benim de yanlarına gidecek olmamın bilincinde olmamdı. Her şeye rağmen onları sevmem idi...
