Bir insanı yapamayacağı şeyleri bile yapma cesareti verebilen, yaşam isteği uyandırıp yolda yürürken bile sırıttıran dünya'nın en güzel hissidir. Acısını önemsemezsin, aşık olunca bıçağı çekip sorgusuz sualsiz bıçaklasa tepki bile veremezsin. Kimyan değişir, karnında kelebekler uçuşur, odaklanamazsın, ateşin çıkar, hayaller kurarsın, en kötü kusurlar bile senin gözünde dünya'nın en güzel kusurları olarak gözükür. Başını bacağına koyup onu saatlerce izlemek istersin. Karşılık bulamayınca yaşattığı o güzel şeyleri çok fena ödetir. Aklıma gelince bile bir mutlu oluyorum bu hissi. Hayat ne kadar güzel oluyor, bir tek şey oluyor aklında; o. Ölümmüş, başka bir şeymiş, hepsi tırıska aşkın yanında. Öyle ki cinsellik duygularını ona karşı hissedemiyorsun bile, o senin gözünde şefkat ve sevgi abidesi oluyor. Hayallerinde bile kendisini öyle hayal etmiyorsun, edemiyorsun. Ruhun ve vücudun izin vermiyor. Çok güzel bir his olduğunu söylemiş miydim *
