“Öyleyse yapbozumuzu başkalarından, başkalarının yapbozunu kendimizden toplamaya gayret ederken aslında bir bütün yapbozun tek küçük parçasının atomlarıyız. En küçüğüz. Parçalanamaz. Hiçbir aşkla ölmesi mümkün değil. Arabesk şarkılar ve falçata. Yani keder de bir atmosfer durumu. Öyleyse biz, çoğalmaya, varoluşlardan varoluşlara tanrılaşmaya, özce başka hayatlara sıvışmaya çalıştıkça küçülüyoruz. Haysiyetsiz birer atomcuğa dönüşerek.”
