hiç bir meşrubatın tadı otobüs yolculuğu sırasında muavinin verdiği gibi olmuyor. belki "ulan o kadar bilet parası verdim, bare içtiğim kardır" mantığı. yada kıç üstünde geçen saatler ve yerinden kalkamanın verdiği rahatsızlıkta simit bekleyen martılar gibi heyecanla sıranın sana gelmesini iple çekme.
aslında sonuç aynı, meyva suyu güzel. yavaş içip tadını çıkarmak istiyor insan. tadını derken belki de anın tadını. ne farkeder ki? bir de yarım bardak kahve koyup sinir etmeseler adamı şu yolculuklarda...
