Uluslarası bir organizasyonda üst düzey görevli olarak 2 yıldır çalıştığım ülke.
Hal böyleyken en objektif şekilde gözlemlediğimi eksileri ve artılarıyla gayet mantıklı değerlendirmeler yaptığımı düşünüyorum. (Başlık altındaki önceki entrylerime bakabilirsiniz)
Eğer Almanya hayaliyle yanıp tutuşuyorsanız bu satırları okumanız faydanıza olacaktır.
Almanya’ya yerleşmek istiyorsanız önünüzde üç yol var, ya bir almanla evleneceksiniz, ya uluslararası bir şirkette yazılımcı, mühendis vs olacaksınız ki pek çoğunuzda o potansiyel olduğunu düşünmüyorum o yüzden burayı siktir edelim ya da polisin aradığı bir terörist olacaksınız. 90’lı yıllarda pek çok Karadenizli “çürd olduğum için bana işgence edeyiler” deyip iltica etti. Ancak şu anda bu yol gerçek bir terörist olmadığınız sürece mümkün değil.
Peki geçici veya kalıcı olarak Almanya’ya geldiniz. Mutlu olacak mısınız? Hayır! Yılın 6 ayı durmaksızın yağmur yağan, beslenme alışkanlıklarınıza uygun olmayan, sosyal hayatın bok gibi olduğu, ufak detay gibi görülen binlerce şeyin melankolik bir ruh haline büründürdüğü bu ülkede yaşamak çok zor. Bakın bu durum dünya görüşünüzden bağımsız bir durumdur. Banane amk ya domuz eti felan yerim ben hep yemeyenler uyumsuz oluyo yea diyerek basitçe açıklanamayacak bir durumdur. Yea bira felan çok ucuz burada kasayla alıyoz diyenler olacaktır. Doğrudur da! Ancak o biranın yanında çerez tuzlu fıstık bulamayacaksınız. Cafelerde, publarda insanların biranın yanına çubuk krakeri meze yaptığını görüp dumura uğrayacaksınız. Çubuk kraker la bu orospu çocuu, sabi sıbyan gıdası, çubuk krakerle bira mı içilir pezevenk. Şahsen ben çubuk krakerle bira içen adama selam vermem.
Yea abi onlar da dert mi sıfır sıkıntı diyenlerdenseniz gurbetçi akrabalarınıza bakıp durumun vehametini idrak edin lan. Yarısı astım spreyiyle geziyor yarısı da yeşil reçeteli psikoloji ilaçlarıyla ayakta duran kafası göt olmuş tipler. Sokarım öyle memlekete amk!
