Değişmenin içsel kaynakları, örgütün kendi dinamiğinin bir zorlaması olarak değerlendirilebilir. Zorlamalar, uygun kaynaklar ve işlevler yaratmak zorunda olan sistemin yapı, amaç ve ideolojisi arasındaki uyumsuzluğun bir sonucu olarak ortaya çıkabilmektedir.
Örgütün büyümesi, kaynaşma ve birleşmeler, ekonomik zorluklar, talep ve karlılığın azalması, maliyetin artması, yönetim bilimindeki anlayışların değişmesi, örgüt içi iletişimdeki sorunlar, yetki devrindeki sınırlamalar, devamsızlık, eksik kapasite kullanımı, rekabet güçlükleri, yeniliğe olan tutum, çatışmalar, denetim sisteminin yetersizliği, amaç ve stratejilerin açık ve belirgin olmaması ve bireyler arasında ani ortaya çıkan krizler, örgütsel değişmeyi zorunlu kılan içsel kaynaklar olarak sayılabilir.
insan boyutunda konu ele alındığında değişim sürecinde örgüt içindeki alt gruplar ve bireylerin amaçları, örgüt içinde destekleyici olduğu kadar ters etkide de yaratabilmektedir hatta çatışmalara yol açabilir. Eğer bireyler, gruplar ya da gücü ellerinde tutuyorlarsa ve değişme için tedirginlerse, değişmenin çatışma yaratması büyük bir olasılıktır.
