asıl dikkate alınması gereken tartışmalardır.
tüm dinlerin bir misyonu da dini yaymak, yaygınlaştırmaktır. hristiyanlıktaki misyonerlik, müslümanlıktaki müslüman yapma aşkıyla aynı çerçevedeki yaklışımlardır.
diznsiz veya ateist kişilerin dini görüşleri veya dine bakış açıları diyelim, dindar kişiler için önemli birer unsur olmalıdır. dinsiz bir kişinin kişiyi dinden çıkarmak gibi bir misyonu yoktur ki ona göre zaten din diye bir şey yoktur. bu sebeple kişinin bir dine veya inanca sahip olması anlaşılamaz veya anlam verilemez bir durumdan ibarettir.
dinsiz bir kişinin (ki her insan, hele türkiye'deyse, din ibaresinde bir din adı yazarak doğuyor) dinden vazgeçip dinsiz olma sebebi çeşitli sebeplere dayanır. bu sebep de kimi kişisel sebeplerden kimi de mevcut dine mensup kişilerin içinde bulunduğu hal ve hareketlerden kaynaklanmaktadır. dinsizlerin din tartışmasını dinlemek dindar lükişilerin "allah'ım! ben nerde... yanlış yaptım. all laa hımm.." nidalarıyla düşünmesine sevk edecektir. tabi dinsiz kişinin dinden cayma sebepleri kişiyi tatmin ve aklını çelebilecek bir seviye ve sebeplere bağlıysa dindar kişinin bu tartışma (neye göre kime göre) aleyhinde olacaktır.
dinleri tartışmak, din olgusunu tartışmak ve bunu karşıt görüşlü bür kişiyle yapmak. asıl olan budur. yoksa körler sağırlar birbirlerini ağırlar tadında bir polemiğin yersizliği ve gereksizliği tartışılmaz bile. savunabilecek kadar inançlı yada inançsız olmak gerekir. yoksa gerisi cahillerin birbirine küfür etmek için yarattığı bahanelerden başka bir şey değildir.
