erik satie dinlerken ay ışığına karşı viskimi yudumluyordum. şaka lan şaka kalan son ekmeği alabilmek için rüstem amca ve şaduman teyzeyle kıyasıya bir mücadele içindeydim. rakipler çok dişliydi, eve ekmeksiz dönmek zorunda kaldım. toplu taşımada falan görseniz gözünüzün içine bakarlar oysa ki yer verin diye.
