Tüm dünyevi zevkleri kendilerine tahsis edip, kanaat etme, tevekkül etme, boyun eğme gibi kavramları fakirlere bıraktılar.
ihaleyi kazanamadığında deliye dönen, yıldızlı oteline ruhsat alamadığında küplere binen, anasını, bacısını, danasını kuş sütüyle besleyen adamlar, kanaat etmenin, yetinmenin, hamd etmenin kutsallığını anlatıp dururlar, zerre hicap duymadan.
Garibim de demiyor ki, sen elmalı ballı tart yerken, ben peksimet yiyorum, niye?!
Sorumlusu kim?
Sistem neden böyle işliyor?
Senin ki can da, benimki patlıcan mı?
Susuyor o garip... Sadece susuyor... Halı motifi izliyor, kaderim diyor ve susuyor.
