''Ata Demirer'i ilk kez Bülent Ersoy taklidi yaparken yakalamıştım. Tip olarak Bülent Ersoy'a benzemiyordu fakat böylesi daha iyiydi. Daha çok beyiyle birlikte eğlence programı yapan şarkıcı hanıma benziyordu. (Hani biri ötekinin yaptığı gafları anlatıyor öteki de buna gülüyor tarzı program) Yüzünde mükemmel bir istihfaf ifadesiyle, Bülent Ersoy'un belli başlı silahı olan yelpazeyi şakırdatarak, sahne artistlerinin devlet büyüklerinden birebir kopya ettikleri 'milli otorite'nin nefis bir parodisini yapıyordu. Daha sonra Ersoy bu konuda herkesden ileri gittiği için herhangi bir parodici de ona yetişemez oldu. Bugün artık Bülent Ersoy parodisi yapmanın bir anlamı yok. Demirer'in daha sonraki şişman çocuk varyasyonlarını ayrıca severim. Yuvarlak yüzünü bir smiley ikonu gibi kullanıp sadece kaşlarını oynatıp üst dudağını hafifçe kaldırarak sağladığı gayet ekonomik komik efekt mesela. Ama bunlar nihayet anlardır ya da olsa olsa küçük skeçler. Nasıl oluyor da, genelde Türk sineması, özelde de mesela 'Osmanlı Cumhuriyeti' gibi bir film bunların yanyana getirilmesi sonucunda komedi oyunculuğuna varılacağını sanıyor? Hele Ata Demirer'e art arda bir dizi Ata Demirer 'smiley'si yaptığı takdirde bunun bir rol olacağını kim söylüyor? Sonuna kadar katlanamadığım 'Osmanlı Cumhuriyeti'nin sığ esprilerden daha büyük günahı belki bu; her duruma (cinsel, dinsel, politik, aşki) uyduğu zannedilen, aşağı yukarı birbirinin aynı Ata Demirer smiley'lerini art arda yapıştırdığınızda ortaya çıkanı komedi oyunculuğu diye yutturmaya çalışmak. En bilinçli ve ısrarlı örneği aynı isimli filmde görüldüğü için Recep ivedik Sendromu denebilecek bu anlayışta, söz konusu smiley jeneratörünün karşısındaki oyuncu da bir hiçe indirgenir. Çünkü onun o smiley'lere verecek bir cevabı, karşı ifadesi yoktur. O sadece söz konusu marka komedyenin smiley koleksiyonunu replikleriyle harekete geçirecek bir kukla görevi görür. Böylelikle mesela zavallı Vildan Atasever'in yetenekleri sadece bir smiley fitilleyiciliğine indirgenir. (internetteki smiley'lerde daha çok orijinalite imkanı var hatta; kaşını kaldırmış smiley'e karşılık yandan dilini çıkarmış olanını göndermek bildiğimiz komedi alışverişine daha yakın) Bu oyuncuların kullanımında vücutla ilgili herhangi bir komedi fikri de yok. Suratta olup biten şeyler vücutta tekrarlanmıyor. Şişmanlık bir ifade imkânı değil sadece kütle. Olsa olsa üzerine kıl yapıştırabilirsiniz...''
kaynak: fatih özgüven'in radikal gazetesinde yayımlanan 'Güvenilen komedyenlere kar yağdı' başlıklı köşe yazısı. (bkz: fatih özgüven)
