Virüs sağlıkçılar arasında yayılıyor. Ankara'da 18 sağlıkçı daha pozitif çıktı. Henüz bilinmeyenler az değil. Bununla beraber sağlıkçıların çok ciddi şikayetleri de var. Tıbbi araç-gereç yetersizlikleri, organizasyonsuzluk, koruyucu malzeme eksiği, testlerin sınırlı yapılması ve hastane içi bulaşıcılığın kontrol edilememesi vb türden sıkıntı ve istekler. Bazı yerlerde kendilerinin dile getirdiği üzere işler yürüsün diye test yapılmayan sağlıkçılar var. Çünkü birinde pozitif çıkarsa tüm birim kapatılır. Bu koşullar zarfında hastaneler örgütlenme alanı olarak görülmeli. Sağlıkçılara hastanelerde Salgınla Savaş Komiteleri kurmaları için sınıf bilinçli bütün işçilerin ve bütün sosyalistlerin öncülüğünde çağrı yapılmalı ve internet ağı üzerinden yaygınlaştırılmalı. Bu komiteler vasıtasıyla hem sağlık emekçilerinin süreçte söz, yetki ve karar hakkına sahip hale gelmesi, hem tek tek hastanelerdeki somut sorunlarını kamuoyuna aktarıp, taleplerini belirleyip öne sürmeleri, hem de daha büyük risk altına giren emekçi milyonlarla bağ ve dayanışmalarının gelişmesi için gerekli. Sağlıkçılar için kritik önemdeki risk durumunu hafifletmek için özellikle şunlar gündeme getirilebilir: Çalışma saatleri düşürülmeli, özel hastanelerde çalışanlar kamuya geçirilmeli ya da karı düşen bölümlerde yapılacak işten çıkarmalar yasaklanmalı, hastane sayısı artırılmalı, karantina hastaneleri kurulmalı, özellikle test vs gibi işlemler için hastanelere yapılan başvurular azaltılmalı-testler vatandaşın ayağına gitmeli-ara kadrolar yaratılmalı, hastalar tabana daha iyi yayılmalı ve daha iyi bir örgütlenme ile çalışanların iş tanımları, görevler, kimin ne yapacağı kesin sınırlarla çizilmeli. Bunların çerçevesi, toplumsal kurtuluşa dair örgütlenme, savaşım ve deneyimlerin salgına karşı savaşa uygulanma zorunluluğudur. Sağlık emekçileri işçi sınıfının parçasıdır ve sermayenin yarattığı koşullarda salgınlarla karşı karşıya kalan işçi sınıfının savaşımında, bütün bilinçli işçilerin yanında, seferberce işbirliği, yoldaşlık ve amaç bütünlüğü içinde organize olmalıdır. işçi sınıfı istekleri ve hedefleri için mücadele ederken nasıl ki burjuvaziye ve hükümetlerine hiçbir koşulda güvenemezse, sağlık emekçileri de şimdi bunlara güvenemez ve olayların gidişatını bunların eline terkedemez. Lenin'in ikinci Bütün Rusya Sağlık Emekçileri Kongresi'nde dediği gibi: ''Ağır yoksulluğa, hastalıklara ve pisliğe yalnızca bilim insanları ile işçiler arasındaki işbirliği bir son verebilir. Ve bu yapılacaktır''. Bu fikrin taşıyıcısı olmaya ve bu temelde örgütlenmeye ve harekete geçmeye odaklanabilirsek, bu kansız savaşta çok fazla insanın sempatisinin yanında, emeğin daha geniş bir sınıfsal zafer birliği ile, kapitalizmin ölümcül varlığına karşı insanca yaşanan, umutlu, güven dolu sosyalist bir toplum için yeni devrimci güçler kazanacağımızdan emin olabiliriz. Burada güçlü bir ışık yanıyor, farkına varabilirsek.
