yazmak ve yazdıklarımın okunuyor olduğunu bilmek istiyorum.
yazmak isteğimle beraber, elime kalemi alıp yazamadım içimde ne var ise... çünkü, yazmakla beraber, omzuma yük bildiklerim eksilecek değildir. bu sefer, bildiğim tek çıkış yolum, yazmak dahi kurtaramıyor beni. yazıyorsam nedir bundan kazancım? pragmatist miyim? hayır. ama bu sefer, ilk kez, yazdıklarımın beni kurtarmasını istiyorum. yazar olsa idim, kağıda olağanüstü düşlerimi yazar, bunun okuyucu ile kavuşma günü sabırsızlığını yaşardım. ben yazdımsa bunu kim okur? ben okumaz isem kendi kendimin boşluğunu oluşturmaz mıyım? yazdıklarımı unutup kaybettiğimi veya unutup okumadığımı düşünün, kendi hiçliğimi oluşturan kişiye dönüşürüm. lütfen, kağıt ve kalem. saygılarım ve hürmetlerimle... ama benimle bir kez olsun konuşun.
