intihar

entry2264 galeri ses3
    1945.
  1. Aksiliklerle dolu Bi 24.yaşın,ortasında kaldım.

    Aslında 17 şubat günü bitmeliydi.

    Belki gitsem dünya gündeminde yaşanan felaketler zincirinin pek azından haberdar olabilirdim..

    Evet.. Şuan gördüğüm kadarıyla yok oluşum, 24. Yaş günümü, 29 gün 11 saat 56 dakika 24 saniye süresince geçti, gecikti..

    Beni hala ne yaşatıyor bilmiyorum.

    Her şeyin düzeleceğine dair olan inancım mı, yoksa hala her şeyi düzeltebileceğime dair olan inadım mı?

    Bilmiyorum..

    Tek bildiğim boktan bir zamanın ortasında tıkılıp kaldığım.

    Bir neden hayata bağlamayınca insanı..

    Yaşamak inan zor.

    Hastalığına rağmen evden kilometrelerce uzakta çalışan annemi gördüm.

    Evet..

    işten dönmüş, karşıdan bana doğru geliyordu..

    Adımları, bakışları, saçları öylesine yorgun..

    Dudakları solgun...

    Annemin bu hali bana acı veriyor.

    Bir de şu virüs belası hali hazırda kanser hastası olan annemi bulursa diye yüreğim ağzımda geziyorum.

    Ben annemi yorgun gördüğüm yerde ruhumu bıraktım.

    Artık uzatmaları oynuyorum..
    3 ...
bu entry yorumlara kapalı.
© 2025 uludağ sözlük