sanırım benim gibi yaşlıca yazarların -tırnak içinde söylüyorum- yarışabilecekleri yerdir.
ben, ilkokuldayken okulun karşısındaki imdat ağabey'in büfesinde görmüştüm. o kadar inceydi ki sucuğu görmeseniz tadını alamazdınız. ama sucuğu gördüğünüz için beyniniz size oyun oynardı ve sucuk tadı gönderirdi dilinize. yine de o tostun tadını hiçbir yerde alamadım. imdat ağabey zengin olmasına rağmen sucuk ebatları değişmemişti. istikrarlıydı imdat ağabey. yaşıyorsa selamlar. vefat ettiyse allah rahmet eylesin. amin.
