sorunlu bir dil ve edebiyat türüdür. oldukça cahil, ve konuya muvaffak olamamış insanlar tarafından savunulagelmektedir.
evveliyatından denmektedir ki; kürtçe yasaklanmasaydı, hede hödö. kürtçe değil, türkçe haricinde bütün diller 1980 de resmi dairelerde kullanılması yasaklanmıştır. kürtçe için ayrıca bir yasak mevzubahis değildir.
varsayalım cumhuriyet tarihince yasaktı; peki bu edebiyat denilen şeyin tarihi 100 yıllık mıdır? türkiye cumhuriyeti ile mi başlar? eğer öyle ise 100 yıllık geçmişi olan dilin neresi 4 sene okutulabilir? yok eğer daha evvel var idiyse; yazıtlar nerededir.
örnek, kürtlerin çok övündüğü şerifname; farsçadır. yani dünya üzerinde kürtleri anlatan tek tarihi kitap dahi bu kürt dili ve edebiyatında incelenemez. bilinen bütün kürtlere ait olduğu iddia edilegelen hemen hemen hiç bir edebi eser kürtçe değildir.
aradan ırkçılar, kafatasçılar çıkmış demişler ki; yaşar kemal kürt dili ve edebiyatında incelenmelidir. yaşar kemal'in verdiği eserler türk dili ve edebiyatına aittir. yaşar kemal'in kürt olması, ancak kendisini bağlar. kürtçe bir eser ortaya koymamıştır. eserinin içeriği değil, yazarının ırkıyla uğraşmak; direkt ırkçılık değilde nedir.
gene maskeleri düşüren, kimin ırkçı, kimin ayrılıkçı, kimin bölücü olduğunu; kimin demokrat bilmem ne ayağına hetöröflük yaptığını ortaya koyan bambaşka bir mevzudur.
diğer taraftan, çok objektif olmak gerekirse; hangi dil? hangi edebiyat? diye sorarlar adama. ne dili ne edebiyatı lan diye.
