"Sadece sevilsem yeter" kalenderliğinden cebren istifa ediyorum.
Biliyorum ki bu mütevazı ve mazbut beklenti, geri dönüşsüz bir nankörlükle piç ediliyor göz yaşına bakılmadan.
Ben artık güzel sevdiğim, güzel konuştuğum, sabahları hoş günaydınlar, geceleri dizeler boyu yazılar, gösterilen ilgiler ve duyulan alakalar karşılığı sevilmek istemiyorum. Ben, karşılık verdiğim şeyler için ücreti mukabil sevgiler istemiyorum.
Ben artık, sadece ben olabilme yeteneğini haiz olabildiğim için sevilmek istiyorum.
Ben artık "tekme tokat dövsen, ana avrat sövsen, itin götüyle ara sıra yüz göz etsen de seni seviyorum ve bunları seni istediğim için sineye çekiyorum" diyecek eşiğe gelenlere harcamak istiyorum gönül bakiyemi.
