Kabak yemeğini sevmeyen dinden çıkmaz. Böyle yarım akıllı basiret ve ferasetten uzak şuur idrak ve iz'andan yoksun cahillerin anlatımından da din öğrenilmez. Meselelerin inceliklerine vâkıf olmayan odun kafalının biri işte. imam ebu yusuf (r.a.) un o fetvasının nedenini de anlayamamış zaten belli. Orada bir yanlış konuşma ve bundan doğan yanlış anlaşılma ve üzerine gelişen hatalı bir fetva söz konusu. Zaten daha sonra işin doğrusunun anlaşılması üzerine imam da fetvasından rücû (döner) eder. imam diyor ki hz peygamber (s.a.s.) kabak yemeğini severdi. Adam da çıkıp birdenbire diklemesine pat diye "ben sevmem" diyor. imam da bu lafını hz peygambere muhalefet olarak algılıyor. Halbuki dese ki "evet peygamberimiz bu yemeği severmiş, allah affetsin biz yiyemiyoruz içimiz almıyor yoksa biz de peygamberimizin sevdiğini seviyoruz" dese ortada mesele kalmayacak. Zaten sonra bu adam yanlış anlaşıldığını esas niyetinin bu olmadığını (yada çark ediyor) özür dileyerek ifade ediyor.
--spoiler--
Evet, böyle bir olay vardır. Ancak olayın gerçek yönü verilmeden aktarılırsa yanlış anlaşılabilir.
Ebu Yusuf bu sözü, Peygamber Efendimiz (asm)'e “bir hakaret, onun bu tavrını alaya alma ve küçümseme” şeklinde değerlendirmiş ve bundan dolayı da bu sözü söyleyen kişinin küfre girdiğine fetva vermiştir. Ancak konunun böyle olmadığı anlaşılınca hükümden de vazgeçilmiştir.
Olayın farklı anlatımlardan biri şöyledir:
imam Ebu Yusuf, bir gün halifenin yanında iken, bir adam Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) kabağı severdi, dedi. Bir başkası da ben sevmem dedi. Bunun uzerine Ebu Yusuf, idam edilenlerin kanının etrafa saçılmamasını önleyen muşambanın ve kılıcının getirilmesini emretti. Adam bu sefer "Estağfirullah, ben böyle bir şey hatırlamıyorum." diyerek kelime-i şehadet getirdi. Bundan sonradır ki, imam Ebu Yusuf onun katlini emretmekten vazgeçti. (bk. Ahmed Ziyaüddin Gümüşhanevi, Ehl-i Sünnet itikadı, Bedir Yayınevi, s. 126-127)
Demek ki, Peygamberimiz (asm)'in sevdiği bir şeyi küçümsemek, alaya almak gibi bir durum olursa, Allah korusun bu durum kişiyi küfre götürebilir. Ancak yaradılışı gereği onu gerçekten sevmiyorsa, bunun bir sakıncası yoktur.
