bi noktaya kadar kabul edilebilir... ama sonrası, yok, herşeyin bi sınırı var:
- fazla kalem var mıydı?
+ var, al (al da şeyine sok! yalarım! süpersin hastayım sana!)
beş dakika geçer:
- fazla kalem?
+ tabii ne demek, al (istediğin kalem olsun! fıstıksın!)
on dakika daha sonra:
- kalem?
+ al... ama... bu benim son kalem yahu!
- eee?
+ sen çok fazla kalem istiyosun!
- ama güzelim?
+ hmm doğru...
- yaaa...
+ napıyosun peki tüm o kalemleri?
- babamın kırtasiye dükkanı var da, orada satıyoz, aile ekonomisine destek.
+ ırısbıııı!!!
fazlanın da bi sınırı var... kaç kalem fazladır? dokuz mu? on mu? yüz mü? fazla olmasın bu güzel kızlar, tanımam!
