Bir mucize olmasını bekliyorum. Salakça biliyorum ama gercekten zerre evlenme isteğim yok. iliskiler bile beni o kadar fazla yoruyor ki anlatamam. Bu yorulma mevzusu tembelliğimin sonucu mu, Yoksa abuk subuk ilişkilere şahit olmanın verdiği tiksinti durumuna düşmemek için kullandığım bir savunma mekanizması mı? Bilmiyorum.
Ki zaten bu konulara uzun süredir uğramıyorum bile. Bu taraflara gelmemi sağlayacak birini bulursam bir kez daha denerim. Ama bu sefer bir imam ve bir nikah memuruyla kapısına giderim. ne yapabilir ki?
