kesin bir metodolojisi yoktur. çömelmek, bağırmak, vs. gibi şeyler her zaman işe yaramaz. geçenlerde bana istanbul, kanlıca'da saldırdı. balıktan dönüyorduk. Elimde oltalar, kafamda da kafa lambası vardı sanırım bu görünümümden dolayı beni tehdit olarak algıladı. aga, dişleri çıkardı nasıl hırlaya hırlaya geldi resmen korkudan altıma sıçtım. ben de ona "hiaaayt, heeeeyyt" gibi anlamsız sesler çıkardım. oltaları sopa gibi uzattım buna eskrimci edası ile. geri adım atmadı piç. onu gören diğer sokak köpekleri de geldi, onlar da havlıyor. hamle yapıyorum, diğerleri hamlelerimden ve çıkardığım seslerden tırsıp geriliyor ama o ilk saldıran hiç bana mısın demiyor. sonra herhalde o mahallenin esnafı filan tanıyor köpeği, vatandaşın biri seslendi köpeğe, döndü gitti köpeklerin hepsi diğer tarafa. ben de o arada sıvıştım.
esnaf abi müdahale etmeseydi sanırım bir süre karşılıklı hamleler yapacaktık ya sonunda bana saldıracaklardı ya da sıkılıp gideceklerdi belki ama yani ömrümden ömür götürdü pezevenkler. çömelseydim direkt s.kerlerdi orası da kesin. sonuçta kendinden daha büyük canlıya böyle cesaret gösteren bir köpeğin, yarı yarıya küçülmüş bir canlıya karşı daha da cesaretleneceği kesin.
kesinlikle kaçmayın! kaçan kovalanır. yapabileceğiniz en iyi hareket bağırmak, el kol hareketleri ile ona "bana saldırmak akıllıca değil" fikrini hissetirmek olur. ama köpek onu da takmayabilir. yardım isteyin, yardım gelene kadar zaman kazanın bir şekilde.
