Bu toplumda niye bunun bu kadar ajitasyonu yapılıyor, ben anlamıyorum.
Herhangi bir yakınını, sevdiğini kaybetmek üzücü. Spesifik olarak acıları ayırmanın ne manası var.
Bu dünyaya geldik ve hepimiz öleceğiz. Sevdiğin Birine bir daha dokunamamak, bir daha konuşamamak üzücü elbette.
Baban gidince şöyle olur, annen gidince böyle olur gibi laflar bana çok samimiyetsiz geliyor.
Babayı genelde bir otorite, kasa, dayanak gibi falan gördüğünüz için babası ölene acıyorsunuz. Babası ölene sokakta kalmış, aç kalacakmış gibi falan davranıyorsunuz, bu acınası olan bence.