Arkadaşlarımı seviyorum onun dışındaki kalabalıklar beni mahvediyor yurtta kaç defa sırf sakin sessiz bir ortam olsun diye allahın kışında bahçede dolandım akşam akşam, yaşlılar gibiyim sözlük tam bir huysuz yaşlı gibi ne kalabalığı seviyorum ne konuşmayı, tahammülsüz sinirli bir yaşlıyım ben şimdi uyumaya gidicem sonra sabahın köründe kalkıp otobüse binicem otobüste bir sürü salak insan....daha biz gözlerimizi bile tam açmadan konuşan insanlar yüksek sesle bağıran insanlar.. kahkaha atan insanlar...anksiyetem başladı...
