Şarkıcı çelik'ten çocukken çok korkardım. ona benzeyen adamları görünce hala rahatsız olurum.
O klasmana giren bazı tipler var öyle kafamda, adını koyamadığım garip bir huzursuzluk veriyorlar bana. Bir an önce uzaklaşmak istiyorum muhatap olmak zorunda kalınca, tanımlamaya çalışayım; sanki hiç insan olmaması gerekiyormuş gibi insanlar vardır, Normal insani şeylerin çok garip durduğu insanlar. Ayağını filan görmemem gerekiyordur o insanların mesela, yemek yerken görmemeliyim. Amaan neyse, psikoloji işte. Muamma.
