Çoğu zaman yaprakları ayrı koysak içini ayrı, yani sarmasak aynı lezzeti verir mi diye düşünürüm. Bazen kim icat etmiş bunu acaba derim.
Bir an evvel bitse derim, sıkılırım .
Tek başıma sarıyorsam eskiler, geçmiş ve bir sürü saçma şeyler düşünürüm.
Yanın da birileri varsa dedikodu ile birlikte çabucak biter. En iyisi bir kaç kişiyle birlikte sarmak.
