haritası parçalandı ellerimde gecenin, bir yitiriş değil
bu, sınırları tutamadım yerinde, gözlerime doldu sular,
şimdi zaman oynak bir gölge. nasıl başlasak geri dönmemek
için? hüzünkıran ardında saklanan kalbimle, artık, okyanuslara
açılmak geçmeli içimden. biliyorum. ama kavuşmalar ayrılıktır
bazen...
der kaan ince kardeşim ve şöyle bir son şiir bırakır:
"mermer bir kayikla geri döndük
diğer yarısına acının,
usulca çekildi deniz,
son bulduk, yenildik."
