Kendim. Uyutmuyorum kendimi. Dur diyorum şunu yapalım, dur diyorum bunu yapalım, dur be kardeşim ne uyuması şimdi diyorum. Sonra baska başka şeyler buluyorum.
Çoğunu da yapmıyorum ama işte uyumamış oluyorum.
Uyumamam gerek sözlük. En azından uyku zihnimi yenene kadar. Sizana kadar.
Eğer böyle olmadan uyumaya çalışırsam kendimi çok mühim bir kavgada buluyorum zihnimle. Uyku sabaha kadar yaklaşmaya cesaret edemiyor.
