"Bir sıkıntı yok. Merak etmeyin. Korkacak bir şey yok. Selamlar.
Beyrut 1984"
Babam düz adam, ne güzel. Ben olsam lübnan'ın portakal bahçelerinden girer, sünni ve dürzilerin içinden çıkardım. Kiliselerde okunan arapça ilahilere feyruz'un sesini yakıştırır, hizbullah'ı ve ortadoğu'da dağıtılan kartları anlatırdım. Babam düz bir adam. Ona mukabil eğri, çatallı, ayrımlı ve patikalı, soyut biriyim. Bu yönümü bilmez babam, pek sesleşmeyiz. Ama bazen konu komşu akraba varken, ben bu çocukta besmeleyi mi unuttum bakışını yakalamıyorum değil. Ne yapayım baba? Sen ağaç değilsin ben armut değilim. Ağaç demişken... "Bisus imansız!" susarız, sıkıntı yok.
