ben ilkokuldayken özellikle 2 ve 3.sınıfları okurken okulumdan pek memnun değildik ama şehirdeki en iyi okul da oydu aksi gibi. bu yüzden babam da sık sık okula ziyarete gelirdi. o zaman güvenlik çok yok sanırım bilemiyorum baya sınıfa kadar gelebiliyordu. ve ne zaman gelse biz derste müzik, resim, beden eğitimi vs. yapıyor oluyorduk. bir gün canına tak etti, sınıf öğretmenine siz hiç matematik, türkçe öğretmiyor musunuz bu çocuklara diye çıkıştı. ama cidden doğru düzgün matematik göstermişliği yoktur o öğretmenimin de bize allah affetsin.
kadın bana ben senin babandan korkuyorum demişti bir defasında. ve o konuşmadan sonra ne zaman bir sorusuna cevap vermek istesem çok biliyorsun, sen bir sus derdi bana. kalbim kırılmış olacak ki birkaç ay çok içime kapandığımı hatırlıyorum.
taşındıktan ve okul değiştirdikten sonra ailecek rahata erdik. babam da hiç okula gelmek zorunda kalmadı.
sağ olsun.
bir de cidden ilkokul öğretmeni bir çocuğun hayatında çok önemliymiş. üzerinde düşününce idrak edebiliyorsun.
okul-baba-mazi karışımı oldu artık yapacak bir şey yok.
