2.
-
Sene 1989. Anne ile babanın boşanmasının 4. Senesi..
Abi ile hiç görüşmüyoruz.. Benden bir yaş büyük..
Anne denen kişi beni nasıl doldurdu ise halalara baba tarafına( hepsinin yalan olduğunu yeni öğrendim)
Doğum günü var dediler gittim.
Baba tarafı aşiret gibi..
Üstümde bir baskı anlatamam kaldıramıyorum..
Herkes benimle ilgileniyor..
Meğersem doğum günü benim için yapılmış kuzenler ile kaynaşayım diye..
Pasta geldi.. Emrah emre gelin dediler pasta yanına iki kardeş..
Pastayı ellerime alıp bir attım duvara hepinizden nefret ediyorum diye.. Herkes şok..
O gün hepsini son görüşüm oldu . halalar kuzenler abi dağil..
Bir dağa da pasta görmedim istemedim . görünce hep o baskı aklıma geldi..
Yıllar sonra da anladım ki, bunların hepsi annenin yalanları imiş..
Ben koca hayatımı yanlış ata oynayıp yanlış kişinin yanın da durarak mahvetmişim...
Keşke benim de hiç pastam olmasa imiş..
Belki farklı olur idi herşey..
