Sabah 5 dakika daha fazla uyumak için neler neler verirsin ama akşam olunca uyumamak için hep bir bahanen vardır.
Yukarıda yazdığım gibiydim ben de ama Son günlerde içimde bir huzursuzluk var. Beni boğuyor. Uykularımı kaçırıyor. Delicesine düşüncelere sevk ediyor. Genelde yapmak isteyip de hiç yapmadığım uğraşlar geliyor aklıma.hemen Yarın başlıyayım yeni bir milat olsun benim için diyorum. Sabah uyandığımda ise yine eskisi gibi tembel, mutsuz ve aksi uyanıyorum. Bazen kalvaltı yapmak bile içimden gelmiyor. Yemek yemek bir zorumluluk olmasa günlerce aç kalırdım diye düşünüyorum. Neden hayat bu kadar zor. Bu görünmeyen engeller neden var ve neden kendime olan güvenim iç denizimde vurgun yemiş ve boğulmuş. Ağlamak bile gelmiyor içimden. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülerek aşağı inicek. Ağzımda nahoş bir tat bırakacak. Perdeler sonuna kadar kapalı. Gün ışığını içeri girmeyecek. Ben sabah olduğunu bilicem, ruhum karanlıkta yolunu ararken.
