Yanlış bir önerme. Nazım ve sair şairler aşkın kendisine aşıktır. Bu durum vajinadan öte olup ruhsal bir çalkantı, açık denizlerden kıyıya ulaşma mücadelesi ya da dalgalara bir dalgakıran gibi göğüs germe... Şair adam için am netice değil hatice'dir. O hatice neticeye gitmede yardımcı bir unsurdur. Aşk şiirleri tek kişiliktir, geri kalan şiirler toplum içindir. iki kişilik şiir yoktur, iki kişilik şiirlerin hepsinde bir üçüncü kişi vardır. Şiirin amla amsızlıkla gram alakası yok. belki ilham perisiyle tenin üzerinde yüzleşme olabilir, bu dediğim neticeye varma serüvenidir. Seks başka şiir bambaşka. Keşke o şiir hali olmasa da neticeyi es geçip hatice'nin koynunda kalsak der şairlerin iştahı. Ama maalesef kalamıyorlar. Şiir ruh ve şehvet ağrısıdır.
Komünizme ve memelere inanıyorum. Nazım gibi.
Edit: daha fena ve acısı muhafazakar şairlerin ecnebi kadın isimlerine yazdıklarıdır. Fenaniyet iç dökümü yerli yeriden değil, acı ise mahbube'nin ismi nuriye oluyor sana anna, mona rosa, roza vs.
Komünistler daha yalın ve şeffaf, özgür ve belirgin.
