Varlık aleminde meydana gelen her olay varlığın kapasitesi ile ilgilir. Yani herşey fani ve ölümlü. O halde ışığın da bir ömrü olmalı.
Biliyoruz ki Radyoaktif elementlerin yarı ömürleri vardır. ışımayı da bi nevi iyonize radyasyon olarak nitelendirirsek, radyoaktif ömrü bitince, atom değişime uğrayacak, mesele normal karbon atomu gibi kalacaktır. Başka bir değişle değişip başka bir forma dönüşecektir.
örneğin uranyum, dengeli bir çekirdeğe sahip değildir ve dolayısıyla yapısı bozularak tamamen yeni atomlara dönüşebilir.
Bunun gibi Dengesiz bir atomun fazladan iç enerjisi vardır ve bu sebeple aniden (spontane olarak) bir değişim geçirerek daha dengeli bir atoma dönüşebilir.
Aslında Buradan bir hakikat ortaya çıkar: ölüm mutlak son değildir. Her son yeni bir başlangıçtır. Maddi ve materyalist düşüncenin kabul etmediği gerçeği atomlar elementler bize haber veriyor işte. Varlık aleminde süreklilik esas değil değişim ve dönüşüm var. Bu bir başlangıç ve sona işaret eder. Bunu sağlayan yüce bir Kudrete işaret eder.
