Öncelikle bütün aile bireylerini ayakta alkışlardım. Geçen onca senelere rağmen bir defa bile olsun pot kirmayip, en kızgın oldukları halde bunu yüzüme vurmayacak kadar iyi oynadıkları için. Anneme sevgim Kat kat artardı evlatlık olduğum halde beni diğer evlatlarindan ayırmadığı için. Kendimle de gurur duyardım aileden biri olmayı bu kadar iyi becerdigim için. Babama gelince, babam bana zaten evlatlıkmışım gibi davranıyor. Gerçek babamı mutlaka araştırırdım, hayattaysa eğer gorusurdum. içimdeki o baba boşluğunu doldurabilirdi belki.
