atatürk'ü sevmek zorunda bırakılan toplum olsa bile toplumu kurtarmak zorunda olan bir Atatürk'ten söz etmek mümkün değildir. Atatürk, bize olan inancı ve sevgisiyle azmetti ve bizleri kurtardı ve kimseyede
siz beni sevin, benim için ağıtlar yakın, bana tapın gibi düşüncelerle hareket etmeden karşılıksız bir şekilde bildiğimiz 'mucizelerini' gerçekleştirdi.
Vicdan, bir insanda bulunması gereken en önemli denge unsurudur.
Bir insanın vicdanı yoksa o insanın, manevi hiçbir algı veya değerlerinden söz etmek mümkün olmaz.
O halde, bizler için ölümle bile (bkz: hatay sorunu) mücadele etmiş, bütün azmini ve hayatını Türk Toplumu için ortaya koymuş büyük Atatürk'ü sevmek bu kadar zor mu geliyor bazılarımıza?
'Olabilecek en hafif tabiriyle' bu kaypaklık değil de nedir?
tanım: Türk toplumunun azınlık diyebileceğimiz bir kesiminin düşünebileceği , Atatürk karşı olan yanlış bir bakış açısının ürünü, yüzeysel düşünce.
