Koca bir milletin her yıl aynı dakikada ayakta tutacak kadar borçlu olduğu ne vardır kendileri gibi bir beşere?
Kahramanlıklarını duyarsınız kendinizi ilk bildiğiniz andan beri; konuşmaya başladığınız ilk gün ;Atatürk; söyletilmeye çalışılır, büyürsünüz o adla, büyürsünüz birkaç yıl sonra gözlerinizde uyanan hiç kimselere benzemeyen o sarışın adamla, haki kıyafetler içinde bir adamın büyüklüğünü sığdıramazsınız küçücük yüreğinize. Biraz daha bildiniz mi kendinizi çelik gibi bir irade uyanır akıllarda, keskin bakışlı deniz gözler tutar sanki bileklerinden insanı, birkaç fotoğraftan görüp aşık olursunuz bir zamanlar yaşamış 1.68lik bir adama. Dünyada hiçbir bakış daha güzel olamaz dersiniz, Latifeye düşmanlık, Fikriyeye yakınlık duyarsınız hadsizce. Güçlüye olan tutku uyanır belleklerde. Bir gün bakarsınız kendi basit hayatınızın yenilgilerine, bir insan kurgularsınız elinde sigara sadece haritalar üzerinde stratejiler uygulamış. Olmaz dersiniz; anlarsınız o gün Atatürk'ün Kemal olduğunu, Mustafa olduğunu. Soğuk gecelerde annesinin yanında olmak varken Bandırmada dalgalar arasında belki de kusarak yaptığı kurtuluş adımını kurarsınız Elinde olabilecekken kız kardeşi ile o kargaları kovaladığı tarlada ekiniyle uğraşmak; kalbinin üstüne isabet eden şarapnelin canını ne kadar da yaktığını. Biz küçük hayatlarımızda birkaç insanın fikrini kıramazken; düşlersiniz onun nasıl da tozlu, topraklı, küflü beyinlere su tutmak için çaba sarf ederken kim bilir kaç kez yıldığını ve baştan başladığını. Elinde olabilecekken çocuklarıyla oynamak, bir millete bir dili hediye etmek için, bir millete insan olduğunu hatırlatmak için kaç gece sabahladığını düşlersiniz.
Bir adam kurarsınız, bildiğiniz herkes gibi bir adam, ama bildiğiniz kimselere benzemeyecek kadar adanmış bir adam. Mutluluğunu ölümünden yıllar sonra doğacak bir kız çocuğunun okula gidebilme özgürlüğüne bağlamış bir adam. Mutluluğunu bir çocuğun gülüşü, bir kadının pilot kıyafeti, bir yaşlının dini özgürlüğüne adamış bir adam.
Bir adam düşünün, hiçbirimizin olamadığı, işte o; bir milletin her yıl aynı dakikada yüreğine hüznü getiren ve aynı millete var olabilmesini sağlayan.
Başkalarının hayatları için kendini hiçe saymış sarışın kurt, ruhun şad olsun, çabaların boşa değildi. Hem de hiç değildi.
