hayatımın kötü gitmesi değil de, artık hayatımda ki her olumsuzluğa sanki alışmış olmak üzüyor beni. haykırmak isteyip bunun olmayacağını bilmek, sabredemeden o sabırdan vazgeçmeye yeltenmek üzüyor. daha doğrusu kendim, benden ötürü üzülüyor açıkçası. aşk hayatımı ayrı bir çıkmaza, iş hayatımı ayrı bir çıkmaza sürükledim. ne yapacağım bilemiyorum. allahım sen büyüksün. ne olur.
