Kardeşimin suratına dizimle vurmuştum, dişi dilini deldi ağzından oluk oluk kan aktı.
Bir kere de çocuğun birine elimden tut beni ağaca çek demiştim, çocuk beni çekemeyip ağaçtan düşüp kolunu kırmıştı.
Bi kere deee kavga ederken çocuğun birinin üzerine okuldaki dolabı düşürmüştüm.
Ha bi kere de kavga ederken boşa tekme savurup kolumun üzerine düşüp kendi kolumu kırmıştım.
Hep yarak kürek. Şöyle bi “yırmığı kodum adam yerinden kalkamadı, kaşıkla beslediler bir ay” diyecek anım yok. Olmayınca olmuyo demek ki, zorlamamak lazım.
