Ve hayatta gerçek manada tek yakını oğlu yada kızı. Onlar olmasa bir hiç. Ne hayattan aldığı güzel birşey var, ne hayalleri var, ne de ultra zengin ve dünyanın tüm nimetleri elinin altında.
Dediğim gibi o kadının tek sahip olduğu, oğlunu yada kızını düşünmek, onlara hal hatır sormak, onlara çay, pasta yapmak falan. Bu kadar.
Sonra bu kadının oğlu yada kızı intihar ederek kendi yaşamına son veriyor ve hayatında çocuklarının bir hal hatırından başka hiçbirşey kalmamış bu kadına hayatının son Virajında tarifsiz bir acı ve dayanılmaz bir yalnızlık bırakıyor.
intihar edenler sırf aileleri sebebiyle vicdansızdırlar, alabildiğine bencildirler.
Çektiğin sıkıntı nedir değildir bilemem ama senin o boktan halinle bile seni hayatlarının odak noktası yapacak kadar gözlerinde büyütmüş ve seni sevmiş o zayıf annen-baban için intihar edemezsin. Edersen vicdansızsın ve şerefsizsin.
işin en acı yanı da sen çürümüş, unutulmuş bir doku yığınına döndüğünde bile o yaşlı halleriyle seni hala sevmeye, seni düşündükçe ağlamaya ızdırap çekmeye devam edecek o insanlar. Uğruna öldüğün kimselerin ise skinde bile olmayacaksın.
