bitiminde fenerbahçeli arkadaşların nabzını ölçmemle beraber dumurlardan dumurlara koşmama sebep olan maç. abartıyorsam n'olayım, birisinin iletisi şu şekildeydi: "çocuklar inanın demiştik size, en büyük fenerbahçe!!". ula alt tarafı golsüz berabere kaldınız, o da rakibin kaçırdığı akıl almaz goller sayesinde. olmadı sokağa falan dökülün, kornaya abanın, tur atın falan... tövbe estağfurullah ya, "avrupa markası" diyorlar bu oluşuma bir de... hayır bir de porto yenilse anlayacağım, uefa için umutlanacaktı fenerbahçe ama porto da kazandı maalesef. bu coşkuyu anlamak mümkün değil, hezimet olur diyenleri susturmanın sevinci takımın adını, şanını ayaklar altına almaktan daha değerliyse buyurun devam edin. çıkın balkona 2 el de havaya sıkın...
(bkz: fenerbahçe büyüklüğü)
unutmadan: hele hele sözlükteki o belli başlı fenerbahçeli güruh artık daha ne kadar ezilecek, ufalacak merak ediyorum. bir tanesi var ki, sayesinde hobbit denen sevimli yaratıklardan ciddi anlamda iğrenmeye başladım. kendilerine artık edecek küfür bulamamakla beraber*, bu maçın lezzet ikizine bir bakın diyorum;
(bkz: 1 kasım 2006 arsenal cska moskova maçı)
