Aramızdaki mesafeler kaybolup da buluşma vakti gelince üç gün ağlamıştım. Beni sevmeyecek görüşmek aramızdaki o büyülü aşkı bitirecek diye. 8 ay telefonda konuştuk.
2-3 ayı birbirimizi tanıma daha doğrusu benim peşinden koşma evrem geri kalan 4-5 ay ise sevgililik evresiydi.
Köpek gibi aşıktım birbirimizle çok mutluyduk. Bulusacagimiz zaman çok korktum.
Hatta hep uzak mesafe ilişkisi olarak kalsın bile istedim bir ara. Korktum çünkü.
Bu ilişki türünde hem deli gibi özlüyorsun hem de deli gibi özlediğin kişiden korkuyorsun.
Bahsedildiği gibi sevdiğiniz kişi bir telefon değil. Canlı kanlı dinleyen destek olan yanınızda olduğunu hissettiren bir insan. Yanınızda olduğundan bile daha çok bazen.
Korkmayın mesafelerden.
Aranızda mesafeler olması onsuz olmaktan daha iyidir.
