bazen böyle bir umursamazlık geliyor üstüme. inanılmaz keyif alıyorum o zaman hayattan. şu an bunları yazarken de aynı umursamazlık üzerimde. ulan her şey ne kadar boş ya. bir gülme tutuyor beni bu anlarda. itiraf: sanırım hayatın fazla gereksiz ve anlamsız olduğunu fark ettiğimde mutluyum.
